Keith LaMar & Albert Marques (US) tiltle: Live From Death Row music: Jazz release date: may 30, 2025 label: Ear Up Records promotion: Lydia Liebman Promotions © Rootsville 2025

De terdoodveroordeelde Keith LaMar en de in Brooklyn wonende pianist Albert Marquès brengen volgende maand hun baanbrekende album 'LIVE FROM DEATH ROW' uit, het vervolg op hun historische samenwerking uit 2022, 'FREEDOM FIRST'.

Het album bevat een uitzonderlijk ensemble, bestaande uit Nia Drummond (zang), Elsa Nilsson (fluit), Milena Casado (trompet), Caroline Davis (altsaxofoon), Roy Nathanson (bariton en altsaxofoon), Keyanna Hutchinson (elektrische gitaar), Matthew Garrison (elektrische bas) en Zack O'Farrill (drums).

Het album opent met "I Woke Up This Morning", een gospelhymne, krachtig vertolkt door operazangeres Nia Drummond. Oorspronkelijk gecomponeerd door dominee Robert Wesby tijdens zijn gevangenschap tijdens de Freedom Rides, is het nummer een burgerrechtenhymne. Het nummer eindigt met de grimmige, vooraf opgenomen boodschap die voorafgaat aan telefoontjes vanuit de Ohio State Penitentiary. Marquès vraagt: "Keith, can you hear me?" LaMars antwoord, "I can hear you", ontketent een golf van applaus, wat het buitengewone karakter van deze live-opname bevestigt.

Marquès' originele compositie, "The Journey", volgt, en symboliseert LaMars doorzettingsvermogen en hernieuwde hoop nadat zijn executiedatum werd uitgesteld van 16 november 2023 naar begin 2027. Het nummer combineert hedendaagse jazz, hiphop en spoken word, met als hoogtepunt een zwevende fluitsolo en een opwindende trompetpassage die Miles Davis op zijn meest expressieve manier weerspiegelt. "Calling All Souls" is een herinterpretatie van een stuk uit FREEDOM FIRST en viert de artistieke verwantschap tussen LaMar en Marquès. De compositie combineert blues, avant-garde jazz en Afro-Cubaanse ritmes als eerbetoon aan John Coltrane, met als hoogtepunt een koortsachtige oproep tot collectief bewustzijn.

Een meeslepende uitvoering van Coltranes "Alabama" volgt, met bassist Matt Garrison die zijn vader, Jimmy Garrison, anker van het John Coltrane Quartet, imiteert. Het stuk, gecomponeerd als reactie op de bomaanslag op de 16th Street Baptist Church in 1963, waarbij vier zwarte meisjes om het leven kwamen – Addie Mae Collins (14), Cynthia Wesley (14), Carole Robertson (14) en Carol Denise McNair (11) – krijgt een bezwerende nieuwe diepgang in LaMars handen, zijn stem fungeert als zowel een klaagzang als een strijdkreet.

Samora Pinderhughes' compositie "Transformation" volgt. Dit krachtige stuk, door de componist omschreven als "deels een meditatie over het zwart-zijn in Amerika en deels een opdracht aan de maatschappij om zwarte Amerikanen rechtvaardigheid te geven", is een uithangbord voor Nia Drummond. Drummonds emotionele refrein, "We want justice", leidt naar een schroeiende saxofoonsolo van Roy Nathanson die de urgentie van het nummer versterkt.

Het protestgedreven "Tell 'Em The Truth" combineert ingewikkelde jazzfrases met poëtische aanroepingen, culminerend in een oproep om toekomstige generaties te beschermen tegen het systematische onrecht dat LaMar heeft moeten doorstaan. Het stuk eindigt met een prachtige dialoog tussen Caroline Davis op altsaxofoon en Milena Casado op trompet, waarin LaMar luisteraars smeekt om kinderen de waarheid te vertellen over de wereld en de gevaren die voor hen liggen.

Billie Holidays "Strange Fruit", een schrijnende aanklacht tegen raciaal geweld, krijgt extra aangrijping in LaMars gesproken introductie, die de parallellen tussen historische lynchpartijen en de moderne doodstraf onderstreept. Nazım Hikmets gedicht "On Living" werd in 1948 geschreven terwijl hij gevangen zat vanwege zijn activisme. Met grote eerbied zingt LaMar dit briljante gedicht vanuit de dodencel, precies 75 jaar later, en vindt het nieuwe resonantie in de tijd waarin het vanuit de dodencel werd uitgesproken, en een brug slaat tussen de strijd voor vrijheid van vroeger en nu. Het stuk was de eerste samenwerking tussen LaMar en Marquès, oorspronkelijk ontstaan ​​tijdens de COVID-19-lockdown. Het live uitvoeren ervan maakte de cirkel rond voor zowel Marquès als LaMar, die van twee vreemden die samenwerkten met een oceaan ertussen, uitgegroeid zijn tot goede vrienden en bandleden.

Het album sluit af met een krachtig trio composities: Coltranes "Acknowledgement", waarin LaMar "een opperste liefde" over staatsgrenzen heen zingt, naast Davis' vurige spel; "The Drowned and the Saved", geïnspireerd door Primo Levi's gelijknamige Holocaust-reflecties; en Kamasi Washingtons "Truth", een uitbundige jamsessie die de blijvende kracht van rechtvaardigheid, muziek en collectief verzet bevestigt. "Als je onschuldig bent, is de waarheid het allerbelangrijkste", mijmerde LaMar.